همان روز نامه

    هین، حضرت الیاس کلا دوش گرفتن دوست دارد همی! یعنی اصلا دوش گرفتن حس خوبی داره. مخصوصا وقتی دوش آب یه فشار خفن هم داشته باشه و مخصوصاتر اگه آب گرمش مثل خونه تموم نشه. یعنی دیگه اصن اوووف! حالا حتی اگه به جای شیر آب چند تا از شیرهای اهرمی داشته باشه که آدم رو یاد این آزمایشگاه های پروفسورهای دیوونه قرون وسطایی بندازه. هین، البت بعضیا می دونن که همچین از منظره بدم که نمیاد، خوشم هم میاد ها!

    ها، بگذریم. داشتم می گفتم. اصن شک نکنید که حضرت الیاس زیر دوش آب دنیا اومده! یا دیگه حداقل وقتی دنیا اومده داشته بارون می زده! از اون بارون رگباری های جنوب که یه دفعه شروع میشه و ده دقیقه ای ده سانت آب کف زمین جمع میشه و الخ ها!!!

    هین، آره! پس چی! اصن همه اینا یعنی الان حضرت الیاس رفته یه دوش خفن گرفته همچین که آب گرم همه چی رو از رو پوست و مو و مغز و حافظه و ... شسته و الآن هیچی که هیچی! هین

    ساعت یک هم باید برم کلید سایت رو تحویل نگهبانی بدم و خلاص دیگه. یادم باشه مث همون بچه های خوبی که گفتم برم ناخونام رو هم کوتاه کنم. فردا صبح هم زود بیدار شم درس بخونم

    هین، من برم دیه

    پ.ن: واسه پست قبلی تو همون پست نظر بدید.